مقاله درباره فردوسی

در این بخش مقاله درباره فردوسی قرار داده شده است. در مورد تولد این حکیم فرزانه اطلاعات دقیقی را نمی توان یافت. مرحوم مجتبی مینوی در کتاب «فردوسی و شعر او» زمان تولد وی را ما بین 325 الی 329 هجری قمری آورده است که در بیشتر اسناد 329 هجری قمری گفته شده است. فردوسی در طبران طوس هجری بدنیا آمد. پدرش از دهقانان طوس بود و در آن ولایت مکنتی داشت. از احوال او در عهد کودکی و جوانی اطلاع درستی نداریم؛ اینقدر معلوم است که در جوانی از برکت درآمد املاک پدر بکسی محتاج نبوده است؛ اما اندک اندک آن اموال را از دست داده و به تهی دستی افتاده است.

مقاله درباره فردوسی در 25 صفحه در قالب word با قابلیت ویرایش آماده دانلود می باشد.

فردوسی

فردوسی دوران کودکی و جوانی را در خانواده ای که همه دهقان و ایرانی پاک نژاد بودند در فضایی سرسبز و آرام به تحصیل علم و ادب گذراند. علاقه او به داستان های کهن باعث می شد تا گهگاه طبع خود را در سرودن تاریخ ایران قدیم آزمایش کند اما در آن زمان هیچ کس باور نمی کرد که این سروده های پراکنده ادامه یابد و به یک اثر عظیم حماسی به نام «شاهنامه» تبدیل شود.
فردوسی اوایل حیات را به کسب مقدمات علوم و ادب گذرانید و از همان جوانی شور شاعری در سر داشت . از همان زمان برای احیای مفاخر پهلوانان و پادشاهان بزرگ ایرانی بسیار کوشید و همین طبع و ذوق شاعری و شور و دلبستگی او بر زنده کردن مفاخر ملی، باعث بوجود آمدن شاهکاری برزگ به نام «شاهنامه» شد.

شاهنامه سرایی در زمان فردوسی و قبل از آن

در عهد سامانیان در قرن چهارهم هجری، جمع آوری و تألیف سرگذشت پادشاهان قدیم ایران رونق به سزایی یافت. این کتاب ها که به شاهنامه معروف بودند به نثر نوشته شده بود و پیش از آن که از میان بروند، منبع و مأخذ برخی از کتاب های منثور و منظوم تاریخی در زبان فارسی و عربی قرار گرفت. جامع ترین آنها شاهنامه منثور ابومنصوری نام داشت که به فرمان «ابومنصور محمدبن عبدالرزاق» حاکم طوس، در حدود سال 346ه.ق به دست جمعی از مورخان و نویسندگان جمع آوری و تدوین گردید. این کتاب، مأخد مهم فردوسی در نظم شاهنامه است.

فردوسی و سلطان محمود غزنوی

اگر چه فردوسی در خانواده ای به دنیا آمد که به قول نظامی عروضی صاحب آب و زمین بودند و او بدین سبب از امثال خود بی نیاز بود؛ اما هر چه داشت همه را در راه تدوین شاهنامه خرج کرد و خود گرفتار فقر و تهی دستی گردید. در این زمان یکی از امرای قدرشناس طوس او را از نگرانی معاش و اندوه فقر رهایی بخشید و تحت حمایت خود قرار داد؛ اما دیری نپایید که این حامی قدرشناس به وضع نامعلومی ناپدید شد. بعد از آن بود که دیگر فردوسی روی آسایش ندید و فقر، سایه سیاه و سنگین خود را تا پایان عمر بر سر راه او انداخت.

الا ای برآورده چرخ بلند چه داری به پیری مرا مستمند
چو بودم جوان برترم داشتی به پیری مرا خوار بگذاشتی

شاهنامه فردوسی

فردوسی شاهنامه را در طی سی سال نگارش نمود. چنان که خودش گفته است:

بسی رنج بردم در این سال سی         عجم زنده کردم بدین پارسی

ولی در برخی از منابع مدت نگارش شاهنامه را 35 سال گفته اند و معلوم نیست علت این اختلاف 5 سال چه می باشد، شاید این است که پس از به نظم در آوردن مدتی زنده بود و در آن دست می برد و تصحیحاتی می کرده است.
شاهنامه، منظومه مفصلی است که حدوداً از شصت هزار بیت تشکیل شده است و دارای سه دوره اساطیری، پهلوانی و تاریخی است. دوره اساطیری شاهنامه، عهد کیومرث تا سلطنت فریدون را در بر می‏گیرد و دوره پهلوانی آن شامل قیام کاوه تا مرگ رستم است. قسمت تاریخی شاهنامه، شامل اواخر عهد کیان به بعد می‏شود که این قسمت نیز با افسانه ‏ها و داستانهای حماسی آمیخته است.

ویژگی های فردوسی

• هیچ شاعری به اندازه ی فردوسی در سرنوشت ملت و کشور خویش تاثیر پایدار بر جای ننهاده است.
• فردوسی یگانه شاعری است که پس از هزارسال شهرت خود را حفظ کرده است.
• فردوسی یگانه شاعر جهان است که هر چند سال ترجمه اثرش به زبانهای زنده دنیا تجدید چاپ می شود.
• در میان تمام شاعران جهان هیچیک را نمیبابیم که همه عمر خود را از جوانی تا پیری صرف آفرینش تنها یک کتاب با آرمان انسانیت کرده باشد.
• فردوسی وقتی اثر خود را پی افکند که ایران اسیر استیلای بیگانه بود و زبان رسمی محافل بالای اجتماع و مکاتبات دیوانی و تالیفات علمی به زبان بیگانه بود.
• زبان فارسی امروز با تحولات طبیعی هزارساله، هنوز دنباله زبان فردوسی است.
• شاهنامه یگانه کتاب باستانی است که هنوز هم ایرانیان درس نخوانده آن را با رغبت می فهمند، در حالیکه متنهای دو قرن بعد از شاهنامه را درس خوانده های دانشکده های ادبیات هم به آسانی نمی فهمند.

بیانیه هفته فردوسی

از آنجا که زبان نخستین میزان شناسایی مردمان و جوامع است و نیز از افزار ادبیات و رساننده اندیشه و مهر می باشد از آنجا که ادبیات یکی از بنیادی ترین نشانه های همه فرهنگ ها میباشد از آنجا که ادبیات فارسی، ارمغان آور تابان دنیای ادبیات است و از آنجا که ادبیات فارسی نزد ایرانیان و فارسی زبانان افغانستان، تاجیکستان و آسیای میانه ارجمند است و از آنجا که شاهنامه فردوسی بزرگترین یادبنای ادبیات فارسی و پابرجاترین دژ شناساننده ایرانیان است و از آنجا که پژوهش نمایانگر این برداشت است که زادروز فردوسی چهاردهم دیماه برابر با سوم ماه ژانویه میباشد پس از اینرو پیشنهاد میشود که از امسال و با آغاز هزاره سوم؛ هفته اول ژانویه هر سال، برابر با دوازدهم تا هجدهم دیماه بعنوان « هفته فردوسی» نامیده شود.

فردوسی و دوستی اهل بیت(علیهم السلام)

فردوسی، ازدوستان خاندان اهل بیت عصمت و طهارت و شیفته مقام حضرت علی (ع) بوده است. این معنا در اشعار بسیاری از فرودسی تجلی یافته است.

مرا غمز کردند کان بد سخن به مهر نبی و علی شد کهن
هر آن کس که در دلش بغض علی است از او خوارتر درجهان گو که کیست
منم بنده هر دو تا رستخیز اگر شه کند پیکرم ریز ریز
من از مهر این هر دو شه نگذرم اگر تیغ شه بگذرد ازسرم
من بنده اهل بیت نبی ستاینده خاک پای وصی
نترسم که دارم ز روشن دلی به دل مهر جان نبی و علی
چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی خداوند امر و خداوند نهی
که من شهر علمم و علی ام در است درست این سخن گفت پیغمبر است

از داستان های بسیار آموزنده و خواندنی شاهنامه، داستان رستم و اسنفدیار است. قسمت هایی از این داستان، یادآور سخنان سرور آزادگان و سالار شهیدان حسین بن علی (ع) است.

مقاله درباره فردوسی

این مقاله در 25 صفحه در مورد معرفی و زندگی نامه فردوسی می باشد. نوشتن این مقاله بر اساس استاندارهای کلاس درس و بطور کاملا اصولی و جذاب می باشد تا شما بتوانید ارائه موفق و منحصر به فرد داشته باشید. در ادامه فهرست مطالب و تصاویری از مقاله درباره فردوسی آمده است.

فهرست مطالب مقاله درباره فردوسی

چکیده
مقدمه
تاریخچه سیستان
شاهنامه سرایی در زمان فردوسی و قبل از آن
فردوسی و سلطان محمود غزنوی
شاهنامه فردوسی
ویژگی های فردوسی
فردوسی و شاهنامه او در آلمان
طرح یک سوال و پاسخ به آن
بیانیه هفته فردوسی
فردوسی و دوستی اهل بیت(علیهم السلام)
آرامگاه فردوسی
نتیجه
منابع

نمونه ای از صفحات مقاله درباره فردوسی