در این بخش از نشریه فارسی درس میخواهم در مورد اینترنت اشیا بیشتر بدانیم، پس با ما همراه باشید.
واژه هوشمندی یا بهتر بگیم اینترنت اشیاء امروزه همهی دنیای فناوری اطلاعات و ارتباطات را فراگرفته است. انرژی هوشمند، کشاورزی هوشمند، دامپروری هوشمند، خانه و ساختمان هوشمند، حملونقل هوشمند، سلامت هوشمند و بهطور کلی شهر و محیط زیست هوشمند، اصطلاحاتی هستند در برگیرنده اینترنت اشیاء هستند. اینترنت اشیاء یا IoT که مخفف Internet of Things است، سیستمی به همپیوسته از تجهیزات کامپیوتری، ماشینهای مکانیکی و دیجیتال، اشیاء، حیوانات یا افرادی است که با شناسههای منحصربهفرد UID هویت یافتهاند و از قابلیت انتقال دادهها روی یک شبکه بدون نیاز به تعامل انسان با انسان یا انسان با رایانه برخوردار هستند.
کوین اشتون Kevin Ashton، یکی از بنیانگذاران مرکز شناسایی خودکار (Auto-ID) در دانشگاه MIT ایالات متحده، نخستین کسی بود که عبارت اینترنت اشیاء را در ارائهای برای شرکت پروکتر و گمبل (P&G) شرکت چندملیتی کالاهای مصرفی واقع در ایالت اوهایو در سال ۱۹۹۹ بهکار برد. اینترنت اشیاء از همگرایی فناوریهای بیسیم، سیستمهای میکرو الکترو مکانیکی (MEMS)، میکروسرویسها و اینترنت تکامل یافته است. کوین اشتون نخستین کسی بود که عبارت اینترنت اشیاء را بیان کرد، اما ایدهی دستگاههای متصل از دههی ۱۹۷۰، تحت عناوین اینترنت جاسازیشده و رایانش فراگیر مطرح بوده است.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.